Zwiedzanie Szafirowej Pracowni to znakomita okazja, aby bliżej poznać twórczość i życie Stanisława Wyspiańskiego. Tym bardziej, że to tam ukończył pisać dramat „Wesele”, napisał „Wyzwolenie”, rysował portrety swoich dzieci.  Przede wszystkim tutaj stworzył niesamowity cykl widoków na Kopiec Kościuszki. Ponadto ul. Krowoderska był jego ostatnim krakowskim adresem. Dzięki Fundacji Dom Stanisława Wyspiańskiego możecie zwiedzić jego Szafirową Pracownię.

Zwiedzanie Szafirowej Pracowni

Kiedy wejdziecie do tego pomieszczenia zobaczycie ściany pomalowane na kolor szafirowy. Za czasów Stanisława Wyspiańskiego całe pomieszczenie było wymalowane na jeden kolor, łącznie z framugami okien. Natomiast stół i fotel artysta przykrył materiałem w kolorze czerwonym. Spoglądamy na dół – i tak to jest TA podłoga, po której stąpał Wyspiański. Podchodzimy do okna i spoglądamy na Aleję Słowackiego. Ruch, samochody, gęsta zabudowa. Stanisław Wyspiański miał zupełnie inny widok. Za jego czasów nie było jeszcze alei ani stojących przy nich budynków. Wyspiański widział pobliski tor kolejowy kolejki obwodowej, pola, a także Kopiec Kościuszki. Widzimy ślad, gdzie kiedyś stał piec. Wiemy, że swoją pracownię artysta urządził po spartańsku, żadnych zbędnych rzeczy. Kiedy pracował jego żona pilnowała, żeby nikt mu nie przeszkadzał. Tylko dzieci były w stanie sforsować drzwi i odciągnąć ojca od pracy. Siadamy na krzesełkach. Czy to już koniec zwiedzania? A skąd! To dopiero początek opowieści o tym miejscu.

Widok z Szafirowej Pracowni na Kopiec Kościuszki

Barwna anegdota głosi, że pomysł malowania kopca podsunął mu Feliks Jasieński „Manggha”. Odwiedził artystę w grudniu 1904 roku, kiedy lekarze z powodu złego stanu zdrowia zabronili Wyspiańskiemu opuszczać dom. Warto dodać, że panowie za sobą nie przepadali. Ściśle rzecz ujmując: Wyspiański nie trawił Jasieńskiego. W czasie rozmowy Manggha zapytał Wyspiańskiego co obecnie maluje. Ten odburknął, że nic, jest chory, nie może wychodzić na pole. Wtedy Jasieński rozejrzał się po pomieszczeniu i palnął „to maluj że Pan widok z okna! ten kopiec!”. Wyspiański skorzystał z rady i stworzył niesamowity cykl widoków na kopiec Kościuszki malowanych w różnym świetle i kolorze. Natomiast one zmieniały się w zależności od pory roku czy dnia i panujących warunków atmosferycznych. Dzięki temu każdy rysunek-widok jest inny.

Życie prywatne Wyspiański

W Szafirowej Pracowni poznamy też anegdoty z życia prywatnego artysty. Dowiemy się, dlaczego na drzwiach mieszkania powiesił tabliczkę: „Tu mieszka Stanisław Wyspiański i prosi, żeby mu nie przeszkadzać”. Cerberem, który pilnował dostępu do artysty była jego żona Teofila, z domu Pytko. Zresztą każdy gość, który chciał złożyć wizytę Wyspiańskiemu musiał najpierw opowiedzieć się służącej. Następnie w obroty brała go Teosia i po tej kontroli tylko nieliczni dostawali zgodę na widzenie z Wyspiańskim. W mieszkaniu przy Krowoderskiej urodził się Staś, ostatnie dziecko artysty. Tu póki miał siłę Wyspiański hucznie obchodził swoje imieniny. Nie był aż takim odludkiem jak malują go biografowie. Umiał i lubił się bawić, ale tylko w towarzystwie tych, których darzył sympatią.

Podsumowanie

Szafirowa Pracownia to jeden z najważniejszych punktów na  po Krakowie. Może być ciekawym urozmaiceniem wycieczki szkolnej, ale także tematycznej. W pobliżu znajdziemy jeszcze kilka miejsc związanych z artystą. Zatem Krowoderska 79 może być ciekawym rozpoczęciem lub zakończeniem pasjonującej opowieści o Stanisławie Wyspiańskim. Zainteresowani?

Zapraszam do kontaktu!