Zwiedzanie Muzeum Czartoryskich zainteresuje wszystkich miłośników sztuki, ale nie tylko. Ekspozycja jest także bezcennym źródłem informacji na temat Familii Czartoryskich oraz historii Polski. Natomiast zgromadzone pamiątki dostarczą wielu informacji także o osobach zasłużonych w walce o wolność i niepodległość. Ponadto miłośnicy malarstwa mogą podziwiać dwa najcenniejsze egzemplarze w polskich zbiorach. Są to: “Krajobraz miłosiernym Samarytaninem”  Rembrandta oraz “Damę z gronostajem” da Vinci. Różnorodność prezentowanych zbiorów zadowoli turystę niezależnie od wieku i zainteresowań. Jeśli zwiedziliście z dziećmi cały Kraków, to może warto zajrzeć właśnie do Muzeum Czartoryskich.

Zwiedzanie Muzeum Czartoryskich

Historia

Muzeum książąt Czartoryskich jest najstarszym muzeum w Polsce. Ekspozycja została założona przez księżnę Izabelę Czartoryską jeszcze w Puławach. Początkowo zbiory mieściły się w “Świątyni Sybilli” zwanej też “Świątynią Pamięci” oraz “Domu Gotyckim”. Niestety upadek powstania listopadowego zmusił rodzinę Czartoryskich do przeniesienia zbiorów. Przez Galicję trafiły do Paryża, do Hotelu Lambert. Natomiast w Krakowie znalazły się za sprawą wnuka Izabeli, Władysława Czartoryskiego. Właśnie on przeniósł zbiory z Paryża do Krakowa w roku 1876. Nieszczęśliwym momentem dla kolekcji był okres II wojny światowej, kiedy okupant zrabował wiele dzieł. Przykładem może być “Portret młodzieńca” Rafaela, którego los do dziś pozostaje nieznany.

Muzeum

Obecnie muzeum mieści się w Pałacu przy ul. Pijarskiej. Ekspozycja zajmuje dwa pietra, mieści się w 26 salach. Pierwsze dwie sale stanowią swoiste wprowadzenie w tematykę. Zobaczymy pamiątki z Puław, portrety księżnej Izabeli i jej męża Adama Kazimierza Czartoryskiego. Ponadto w sali znajdują się portrety innych członków Familii, pamiątki zabrane z Puław, a także pamiątki z tzw. “szkatuły królewskiej”. Natomiast w drugiej sali znajdziemy pamiątki związane z młodszym pokoleniem, a więc dziećmi i wnukami Izabeli. Tutaj też zobaczmy portret księcia Władysława Czartoryskiego.

Kolejne sale I piętra prowadzą nas przez poszczególne epoki historyczne. Zaczynamy od dynastii Jagiellonów, aby poprzez okres panowania Wazów i Sasów dotrzeć do upadku państwa i rozbiorów. Wśród prezentowanych obiektów znajdują się zarówno portrety sarmackie, pamiątki osobiste królów, jak i szkło, porcelana, szachy, wyroby z kości słoniowej. Miłośnicy uzbrojenia zobaczą mundury, przykłady broni białej i palnej, skrzydła husarskie, a także zbroje. Sporo pamiątek wiąże się z osobą Jana III Sobieskiego i odsieczą wiedeńską. To piętro zamykają nam pamiątki związane z orientem, a wiec wyroby perskie, chińskie, japońskie i indyjskie.

Natomiast II piętro poświęcone jest sztuce europejskiej. Zwiedzanie rozpoczynamy od antyku, oglądamy zarówno obrazy jak i rzeźby. W sali Renesansu na uwagę zasługują również piękne przykłady majoliki. Z kolei w Sali Średniowiecza warto zwrócić uwagę na cenne tryptyki i poliptyki, wizerunki Matki Boskiej oraz św. Katarzyny. Warto też przyjrzeć się bliżej znakomitemu malarstwu niderlandzkiemu, zwłaszcza Rembrandtowi. Z kolei “Dama z gronostajem” jest wyeksponowana w oddzielnej sali, co tworzy niesamowity klimat i pozwala nacieszyć oczy kompozycją i wszystkim szczegółami. Natomiast ostatnia sala stanowi jakby podsumowanie kolekcjonerskiej pasji Izabeli i jej wnuka Władysława. Bardzo ciekawe są trumienki z kośćmi zasłużonych osób, między innymi z głową Jana Kochanowskiego.

Informacje praktyczne

Muzeum możemy zwiedzać od wtoku do niedzieli włącznie. Ekspozycja (podobnie jak inne oddziały Muzeum Narodowego) jest nieczynna w poniedziałki. Z kolei wstęp wolny na wystawę jest w każdy wtorek. Wtedy też muzeum ma wydłużone godziny pracy, od 10:00 do 18:00. W pozostałe dni jest otwarte godzinę krócej, czyli do 17:00. Bilety można kupić na miejscu w kasie albo online na stronie muzeum. Pamiętajcie, że obowiązuje dzienny limit zwiedzających i nie wejdziecie na wystawę bez biletu.

W razie pytań zapraszam do kontaktu.